Ji’e’toh
Ji’e’toh to skomplikowany system zasad i wierzeń których przestrzegać musi każdy Aiel. Ji’e’toh reguluje kwestie honoru i zobowiązań. W Starej Mowie znaczy to dosłownie Ji – Honor, Toh – Obowiązek lub Zobowiązanie. Ji’e’toh reguluje wszystkie aspekty życia, od walk po małżeństwo. Ji’e’toh nie uznaje wyjątków, należy go przestrzegać bezwarunkowo. Jeśli dokonuje się rzeczy która jest sprzeczna z ogólnie wyznawanym kodeksem zasad, winowajca musi spłacić zaciągnięte toh, a dopóki tak się nie stanie osoba taka okryta jest wstydem. Czasami, gdy toh jest wyjątkowo duże, do jego spłaty zaangażować się mogą bliscy takiej osoby. Zwykle przynosi to jednak więcej zamieszania niż pożytku, jednak dla Aielów spłata toh jest kwestią najwyższej wagi. Ji czyli honor zdobywa się na przykład podczas bitwy. Największy honor można uzyskać poprzez dotknięcie uzbrojonego wroga, największy honor, ponieważ tak trudny do osiągnięcia. Osoba, która zostanie w ten sposób dotknięta, zwykle chce rekompensować utratę honoru i staje się gai’shain.
Ji’e’toh definiuje życie Aielów. Każda osoba z zewnątrz, jeśli chce zasłużyć na szacunek i uznanie u Aiela, najpierw musi nauczyć się i ściśle podążać ścieżką ji’e’toh. Niestety osobą nie wychowanym w tej kulturze ciężko jest pojąć wszystkie zasady tego systemu wierzeń, a co za tym idzie, nie są w stanie zrozumieć trudnych do zaakceptowania zachowań Aielów.
Najmniej ji otrzymuje się poprzez zabicie wroga, Aielowie wierzą że zabijanie jest łatwiejsze niż rozbrojenie czy pojmanie przeciwnika. Bardzo dużą rolę w spłaceniu toh odgrywa wstyd. Uznaje się, że osoba która spłaca toh i tylko ona zna, stopień wstydu który musi ponieść aby dług został spłacony. Tak więc toh można spełnić znosząc kary fizyczne, wykonując haniebną i trywialną pracę np. przenoszenie kopczyka piasku po jednym ziarenku. Im większe toh, tym bardziej surowa lub haniebna musi być kara, jednak gdy toh zostaje spłacone, nikt już nie wspomina ani o wstydzie ani o przewinie.
Gai’shain
Wyrażenie gai’shain ze Starej Mowy oznacza ‘zaprzysiężony pokojowi w bitwie’. Osoby takie przez jeden rok i jeden dzień muszą służyć osobie która ich pojmała. Podczas całego tego okresu nie może brać udziału w walkach ani dotykać broni. Gai’shain noszą wyłącznie białe szaty i oczekuje się od nich że będą się zachowywać potulnie i z pokorą. Gai’shain nie może zostać Mądra, kowal, kobieta w ciąży i taka które ma dzieci poniżej dziesiątego roku życia, a także osoby poniżej 16 roku życia. Przypominając gai’shain o trybie życia jakie wiedli przed przywdzianiem bieli uznaje się za akt niehonorowy, przynosi to gai’shain wstyd, tak więc osoba która to zrobiła ma wobec niego toh.
Algai’d’siswai
Ze Starej Mowy „Tancerze Włóczni”. Miano nadane wojownikom Aiel, aby odróżnić ich od tych przedstawicieli Aielów którzy nie walczą. Algai’d’siswai są najczęściej uzbrojeni we włócznie (od jednej do czterech), posiadają małą, skórzaną tarczę i krótki łuk.
Cadin’sor
Ze Starej Mowy „Ubiór roboczy”. Odzienie które noszą mężczyźni Aielowie, w tym również Panny Włóczni. Składa się on z luźnych spodni i okrycia wierzchniego, dopasowanych, wysokich do kolan, sznurowanych butów, wszystko utrzymane w stonowanej barwie piasku i ziemi. Ma to pomagać w kamuflażu na Pustkowiu, po przejściu na Mokradła Aielowie zaczęli dodawać zielone akcenty do swojego ubioru. Jedyną różnicą w cadin’sor po której można odróżnić wojownika jest broń, a także shoufa – szal, którym wojownicy osłaniają twarze podczas walki. Poszczególne klany i szczepy wprowadzają subtelne różnice w kroju, łatwo dostrzegalne wśród Aielów, ale nie do odróżnienia dla wszystkich pozostałych. Cadin’sor jest dostosowanym do nowych wymagań, strojem używanym przez Da’shain.
Car’a’carn
Ze Starej Mowy „Wódz wszystkich wodzów’. Termin stosowany przez Aielów na wyróżnienie człowieka z Przepowiedni, który wyjdzie z Rhuidean i wyprowadzi ich z Ziemi Trzech Sfer. Car’a’carna będzie można rozpoznać po znakach Smoków na obu przedramionach. Miano Car’a’carna nie nadaje noszącemu to miano władzy królewskiej, jest to człowiek z przepowiedni, który wśród pozostałych Wodzów może co najwyżej uchodzić za pierwszego wśród równych.
Da’tsang
Ze Starej Mowy „Pogardzany”. Osoba która zostaje uznana za da’tsang okryta jest hańbą, jest to miano zarezerwowane dla złodziei, kłamców i przestępców. Zmusza się ich do noszenia niewygodnych, grubych wełnianych szat, nawet podczas upałów i zmusza do wykonywania niepotrzebnych czynności, nie wolno im robić nic wartościowego.
Sorda
Gatunek szczura mieszkającego na Pustkowiu Aiel. Podstępne, śmierdzące i nienadające się do niczego, nawet do jedzenia. Tym mianem określa się czasami ludzi bez honoru. Tak Panny Włóczni zwracały się do Isendre, po tym jak została uznana da’tsang.
Piąta część
Zwyczaj Aielów, który pozwala na zabranie jednej piątej części ze wszystkich bogactw z podbitego przez nich miejsca. Wyjątek stanowi żywność.
Mera’din
Ze Starej Mowy „Pozbawieni Braci”. 'Nowa’ formacja wojowników Aiel powstała zaraz przed końcem wieku . Po ujawnieniu prawdy o pochodzeniu Aielów przez Randa al’Thora wielu Aielów nie chciało zaakceptować zarówno tego faktu, jak i tego że Car’a’carn jest mieszkańcem Mokradeł. Opuszczali swoje Klany, dołączając do Shaido, i zostali wyrzuceni z własnych Klanów i nazwani Pozbawionymi Braci.
Siswai’aman
Ze Starej Mowy „Włócznie Smoka”, w oryginale ma jednak głębsze przesłanie i znaczy dosłownie „Włócznie posiadane przez Smoka”. Aielowie którzy postanowili przyłączyć się do tej nowej organizacji zawiązują wokół głowy szkarłatną opaskę ze starożytnym symbolem Aes Sedai na czole, znajduje się on na sztandarze Randa al’Thora. Opaski te noszone są zarówno przez mężczyzn jak i kobiety, nawet gai’shain, ale nie założyła jej żadna Panna Włóczni, ani Mądra. Aielowie nie mówią o tym ewenemencie, nawet osoby które noszą opaskę.
Pani Dachu
Pani Dachu to oficjalna nazwa którą Aielowie nazywają kobiety przewodzące w klanach i szczepach. Ponieważ mężczyzna nie może być właścicielem domu, to wyróżnienie należy się tylko kobietom. W każdym Klanie istnieje hierarchia wśród Pań Dachu, najwyższy status posiada Pani Dachu, partnerka Wodza Klanu, potem Pani Dachu w Szczepie, a następnie poszeregowane ze względu na wielkość i znaczenie szczepów. Przed wejściem pod Dach, każdy mężczyzna, nawet Wódz, musi poprosić o pozwolenie na wejście, Pani Dachu może odmówić każdemu, nawet własnemu mężowi, a jemu nie pozostanie nic innego jak odejść. Taki czyn może zniszczyć Klan, ale Pani Dachu ma taką władzę.
Każda Pani Dachu, szczególnie te wysoko postawione, muszą posiadać chociaż minimalne zdolności dyplomatyczne. Do ich obowiązków należy organizowanie życia w Klanie, Szczepie, a także utrzymywanie stosunków między Klanami. Współpracują z Mądrymi w sprawach dotyczących Wodzów Klanów i Szczepów.
Ziemia Trzech Sfer
Nazwa którą Aielowie nazywają ziemie na której żyją. W każdym innym miejscu na świecie nazywa się je Pustkowiem Aiel, wśród Trolloków ziemia ta nazywa się Djevik K’Shar – Umierająca Ziemia. Ziemia Trzech Sfer wzięła nazwę od trzech rzeczy które ukształtowały Aielów: ziemi kamiennego budulca, który ich stworzył, opornej gleby, by udowodnili co są warci i kary za grzechy.
Ludzie z mokradeł
Tym mianem Aielowie nazywają wszystkich ludzi mieszkających poza Pustkowiem Aiel. Wywodzi się to z tego, że ziemie poza Pustkowiem Aiel, są pełne wody, jezior, rzek, bagien. Termin ten jest często używany w pogardliwym tonie. Aielowie uważają że ludzie wychowani na tak łagodnych, pełnych wody ziemiach, muszą być miękcy i słabi.